در کنار اقتصاد درون نگر و اقتصاد برون زا است که رونق و پیشرفت اقتصادی تحقق می‌یابد. در دولت اول احمدی نژاد بشدت روی عدم تغییر ساعت رسمی کشور در شش ماهه دوم سال پافشاری می‌شد.در جایی که دنیا به سمت ذخیره نمودن انرژی می رود، این دولت به استناد اینکه تغییر ساعت خلاف […]
در کنار اقتصاد درون نگر و اقتصاد برون زا است که رونق و پیشرفت اقتصادی تحقق می‌یابد.
در دولت اول احمدی نژاد بشدت روی عدم تغییر ساعت رسمی کشور در شش ماهه دوم سال پافشاری می‌شد.در جایی که دنیا به سمت ذخیره نمودن انرژی می رود، این دولت به استناد اینکه تغییر ساعت خلاف موازین شرعی است یکسال کشور را به چالش کشاند و در نهایت در سال بعد اوضاع به همان سیاق قبل برگشت.یکی از شعارهای دولت کمک به فقرا بود که خوب امری است پسندیده، اما باید با عقلانیت و آمار و ارقام اقتصاد یک کشور به سمت نظام یارانه‌ای پیش رود.ما از همان ابتدا با توزیع پول در میان اقشار جامعه مخالف بودیم. الان مشاهده می‌کینم که دولت بشدت برای پرداخت یارانه به مردم با مشکلات جدی مواجه شده، قرار بود ابتدا قشر کم درآمد و طبقه متوسط به پایین جامعه یارانه بگیرند، ولی امروز به کل کشور تعمیم داده شده است.
دولت یازدهم در سبد رفاه جامعه اقداماتی صورت داده که تا حدی از نکات مثبت این دولت قلمداد می‌گردد. افزون بر آن در حوزه سلامت تحولی رخ داد که اگر دولت ثابت کند از محل سبد بودجه خانوار به ارتقاء سلامت پرداخته، از نظر علمی واجد ارزش و یک نمره مثبت است.
معتقدم رکود و تورم باید با هم مهار می‌شد و با اینکه باید پذیرفت دولت یازدهم وارث یک شرایط بد اقتصادی بود اما برای مشکلات این حوزه نوآوری نداشت و فقط رجوع به گذشته می‌کند.
بازار بزرگ ۸۰میلیونی ایران و ظرفیت‌های تولیدی در صنعت، کشاورزی، خدمات تضمینی، یک نرخ اقتصادی پایدار بین ۳ تا ۵ درصدی را بوجود آورد. برجام برای اقتصاد لازم اما کافی نیست و نقش جنبی در رونق اقتصادی ایفا می‌کند و ما به چنین جنبه‌ای خوشبین اما خوش بین نیستیم که راه حل کل اقتصاد ما برجام باشد.
امروز حیات و ممات ایالات متحده و اتحادیه اروپا روی رونق تولید ملی است. آنها ۹۸ درصد از منابع خود را از مالیات تامین می کنند و تا سر حد توان، ظرف تولید ملی را در کشور گسترش می‌دهند.
منبع : الف
