برچسب: استراتژیک

دولت آتی ایالات متحده احتمالاً به دنبال برجسته‌کردن تضاد منافع دو کشور بیافتد. به عنوان مثال، کمپین‌های هدفمند اطلاعاتی نشان می‌دهند که روسیه از اولویت‌های عربستان سعودی و امارات متحده عربی در خاورمیانه، به جای اولویت‌های ایران حمایت می‌کند. غرب همچنین روابط پایدار روسیه با اسرائیل را برجسته خواهد کرد. در برخی موارد، غرب احتمالاً اطلاعاتی که این تنش‌ها را آشکار می‌سازد، به بیرون درز دهد.

سیاست خارجی ایران را نباید تابع ورودی کاخ سفید کرد. سیاست خارجی ایران باید تابع منافع ملی و چگونگی تامین آن باشد. با آمریکا و اسرائیل بسیاری از کشور‌ها مشکل دارند، اما با درک ابعاد و پیچیدگی‌های بازی سیاست، بگونه‌ای رفتار می‌نمایند که منافع آنان تامین، کشورشان توسعه و ملت‌های آنان آسایش یابند. تحولات را می‌توان به تاخیر انداخته و ترمزی برای آن ایجاد کرد، اما باید درک کرد روند تحولات در جهان معاصر سرانجام با هر خوانشی تابعی از تحولات جهانی و نظام بین المللی خواهد بود.

چین چندان در مناسبات اروپائی راحت نیست؛ چون اروپا هم نگرانی‌های کلان و استراتژیک خود را در مورد چین دارد. علاوه بر محوریت مساله اوکراین برای اروپائی‌ها، موضوع وابستگی متقابل شدید بین اقتصادهای اروپائی و چین، برای اروپا پرخطر است و لذاست که برخی از استراتژیست‌های اروپائی، در مفهوم ریسک زدائی (Derisking) استفاده می‌کنند بدین معنی که نباید اجازه داد، وابستگی اقتصادی بین چین و اروپا به حدی زیاد شود که خطر است و ریسک‌های آن تهدیدزای امنیتی داشته باشد. در میانه جهت‌یابی‌های استراتژیک، البته اروپا نمی‌خواهد که چین را نادیده بگیرد و سهم روز افزون آن را در مناسبات جهانی دست کم گیرد لذا عامل اقتصاد، جدی‌ترین حلقه اتصال است.

کشورهای تاثیرگذاری مانند چین هرگز حاضر نشده اند که در تقابل با نظام پولی و بانکی بین المللی تحت سلطه آمریکا قدم های معنی داری بردارند. بلکه همواره سعی کرده اند مشکلات خود را نه در تقابل با این نظام بلکه در چارچوب آن حل و فصل کنند. حتی کشوری مانند روسیه تا قبل از وضعیت فعلی در اثر جنگ با اوکراین همه تلاش خود را به کار می گرفت که در درون این نظام مسائل خود را حل و فصل کند.

تا کنون، جنگ اسرائیل و حماس تنها موقعیت ژئوپلیتیکی ایران را تقویت کرده است، زیرا این درگیری فشار بین‌المللی گسترده‌ای را بر اسرائیل وارد کرده است تا کشور فلسطینی غیرنظامی را به عنوان تنها راه‌حل مناسب برای مشکلات کنونی بپذیرد. ظهور جنگ به تلاش های تحت رهبری ایالات متحده برای تضمین یک اتحاد رسمی طولانی مدت بین اسرائیل و عربستان سعودی - یک دشمن قدرتمند ایران - پایان داد.

تحقیقات نشان داده که چند ترلیون متر مکعب گاز و حجم بالایی نفت در مقابل سواحل غزه قرار دارد.در چنین شرایطی به نظر می رسد بحث جنگ غزه می تواند به نوعی همه معادلات را برای بازیگران منطقه ای به هم بزند.در صورتی که اسرائیل در این جنگ پیروز شود و بتواند مردم فلسطینی را از غزه بیرون براند قطعا در مرحله بعدی بهانه هایی را مطرح می کند و سراغ فلسطینی ها در کرانه باختری خواهد رفت و آنها را از آنجا هم بیرون خواهد راند تا علاوه بر پیاده سازی باورهای صهیونیستی رسیدن از بحر تا نهر عبور مسیر از اسرائیل را تضمین کند.

تحلیلگران غربی از دولت این کشور خواسته اند اقدامات بعدی خود را با رویکردی استراتژیک و نه صرفاً واکنشی و احساسی در نظر بگیرد. چه آنکه با تشدید اخرین نزاع میان ایران و امریکا با کشته شدن سه سرباز امریکایی در حمله پهپادی، درخواست‌ها برای حمله به ایران در میان سیاستمداران امریکایی در حال افزایش است.

ما با روسیه در موضوعات راهبردی همکاری داریم اما این، به معنای داشتن اتحاد استراتژیک و داشتن یک موضع نیست.

 ابوالفضل عمویی، سخنگوی کمیسیون امنیت‌ملی و سیاست‌خارجی مجلس، موضوعاتی در حوزه سیاست خارجی از جمله متحدان استراتژیک ایران، توسعه روابط تجاری با عربستان و الگو واره حاکم بر روابط خارجی ایران را بررسی کرد.

صحنه به گونه‌ای شکل گرفته که عملا ایران و آمریکا که می‌توانستند تحولات را مدیریت کنند، روز به روز از یکدیگر دور شدند و پیش بینی می‌شود که اگر شرایط، حداکثر تا یک سال آینده به همین ترتیب، پیش برود، امکان بروز یک جنگ بین ایران و ایالات متحده و حتی جنگ در کل منطقه وجود دارد.

ایران طی سال‌های گذشته روابط بدون تنشی با چین داشته اما چرا در ابتکار کمربند-راه مورد توجه قرار نگرفته است؟ نخستین دلیل، تحریم‌ها بوده و در عین حال تصمیمات داخلی نیز در این مساله نقش داشته است. اگرچه در ابتکار ‌کمربند-راه، گذرگاه‌ها اهمیت نخست را دارا نیستند اما چینی‌ها به دلیل نوع ارتباط با آمریکا ناگزیرند به گذرگاه‌ها توجه نشان دهند و ایران نیز در تدوین سند سیاستی خود باید به این مساله توجه کند.

« چین در بازسازی و آینده‌ی سوریه نقش تاثیرگذاری خواهد داشت. ضمن اینکه این کشور تمایل دارد از ظرفیت همه‌ی کشورهای منطقه مخصوصا کشورهایی که در جنگ داخلی و بحران مثل ایران و روسیه کنار این کشور بودند ؛ استفاده کند. از همین رو چین به دلیل رابطه‌ی گسترده‌ای که در طول این چند دهه با سوریه داشته است در اولویت قرار می‌گیرد.»

«در جریان سفر اخیر اردوغان به روسیه و گفت‌وگو با پوتین، او خواست تا روسیه مانع از حمله نهایی باکو به قره‌باغ نشود و با تخلیه مرزبانان و شهروندان روس از منطقه پیام روشن حمله قریب‌الوقوع باکو را به ارمنستان بدهد.پاسخ پوتین مثبت بود و پاشینیان هم با حرف‌هایش درباره اشتباه ایروان در شراکت استراتژیک با مسکو، ارسال کمک بشردوستانه به اوکراین و برگزاری تمرین نظامی با آمریکا به چراغ سبز پوتین به اردوغان و علی‌اف پاسخ داد.»

لیتیوم ایران می‌تواند به وزنه تعادلی حیاتی در برابر اتحادهای غربی تبدیل شود و به کاهش اتکای چین به استرالیا و سایر کشورها برای واردات لیتیوم کمک کند. ذخایر لیتیوم ایران هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، اما این ذخایر پتانسیل ایجاد اختلال در پویایی قدرت موجود در رقابت جهانی لیتیوم را دارند. از آنجایی که چین روابط اقتصادی خود با ایران را از طریق ابتکار کمربند و جاده تقویت کرده است، آینده مشارکت در زنجیره‌های تأمین انرژی پاک، به ویژه در تولید و فرآوری لیتیوم، به طور فزاینده‌ای امیدوارکننده به نظر می‌رسد. با این حال، جزئیات این فرصت هنوز مشخص نشده‌اند، هزینه‌های استخراج معلوم نبوده و ممکن است تا آغاز کار آن چند سال فاصله داشته باشیم.

چین تا سال ۲۰۴۹ میلادی قصد دارد به عنوان رهبر جهانی در سه فناوری استراتژیک ظاهر شود که توسط "شی جین پینگ" رئیس جمهور آن کشور برای جوان‌سازی ملی چین ضروری قلمداد شده است: فضا، هوش مصنوعی، و ارتباطات و محاسبات کوانتومی.