رسانه: دولت ایران برای واکسیناسیون مردم به دلیل کارشکنی های واشنگتن با چالش های سختی روبرو بود.
به گزارش نبأخبر، شبکه خبری “المیادین”، گزارش تحقیقی درباره روند ورود “ویروس کرونا” به ایران در شرایط سخت تحریمهای ظالمانه آمریکا و نحوه مقابله با همه گیری این ویروس و چالشهایی که با آن روبرو شد، منتشر کرده است.
در این گزارش آمده است: “ایران نیز مانند دیگر کشورها خیلی زود درگیر ویروس کرونا شد. اما تفاوت در تجربه ایران این بود که این کشور با شدیدترین نوع تحریم‌ها به ویژه در زمینه دارویی و تجهیزات پزشکی و مهمترین آنها یعنی وسایل پیشگیری از ویروس کرونا روبرو بود.
این تحریم‌ها تأثیری مستقیم در افزایش بسیار مبتلایان و مرگ و میر به خاطر ویروس کرونا در ماههای اول سال 2020 داشت و ایران را در رتبه‌های اول نسبت شیوع در کنار چین و ایتالیا قرار داد، اما همه اینها ایرانی‌ها را از تلاش بازنداشت، کسانی که در راه مبارزه با شیوع ویروس بسیج شده بودند و در خط مقدم آنها پزشکان، پرستاران و دانشجویان دانشگاه‌ها چه به صورت مستقیم یا عملیات ضدعفونی سازی و ساخت ماسک‌های بهداشتی و ضدعفونی کننده‌ها و یا تأثیرگذارترین عاملی که معادله را کاملا تغییر داد یعنی ساخت واکسن قرار داشتند .
به موازات مقدمات ساخت واکسن ایرانی، دولت درخواست‌های خود به کشورهای دوست برای واردات واکسن را ارائه کرد و این اقدام موازی برای برآوردن الزامات مرحله مذکور به منظور حفاظت از ملت و دستیابی به یک واکسن ساخت داخل ضروری بود.
رایزنی‌ها و مذاکرات برای خرید واکسن از چند کشور در اواخر مارس 2020 آغاز شد و اولین آن کشور چین بود که کرونا در آنجا ظاهر شد و پیش‌تر واکسن “سارس” را ساخته بود. چین سعی کرد، توافقی برای فروش واکسن به ایران و اجرای اصلاحات متناسب با ویروس کرونا در این کشور امضا شود، اما این امر مستلزم آزمایش‌هایی بر روی مردم بود که دولت ایران به خاطر خطراتش، نپذیرفت.
شرکت انگلیسی “آسترازنکا” نیز در همان زمان پیشنهاد فروش 5 میلیون دوز واکسن در مقابل مشارکت ایران در آزمایش‌های انسانی را مطرح کرد و چین نیز همزمان پیشنهاد داد، در مقابل مشارکت ایران در آزمایش‌های انسانی حاضر است 18 میلیون دوز واکسن به تهران بفروشد، اما دولت ایران به این دلیل که از ایمنی و امنیت این آزمایش‌ها اطلاع ندارد، این پیشنهادها را قبول نکرد.
از اواسط تابستان 2020 شرکت‌ها شروع به ارائه واکسن‌های خود کردند و کشورها توافق کردند که در شرایط اضطراری آن را تزریق کنند. در این مرحله پروژه جهانی “کوواکس” (Covax) روی کار آمد. پروژه‌ای که هدف آن به اشتراک گذاشتن بخشی از واکسن‌ها توسط کشورهای سازنده با دیگر کشورها به منظور تسریع در کمپین واکسیناسیون در جهان بود، اما این برنامه در حد انتظار نبود. زمانی که ایران پول برای 17 میلیون دوز واکسن پرداخت کرد، کوواکس به وعده خود عمل نکرد، اما به دلیل تحریمهای آمریکا، همچنان این مسیر برای واردات واکسن امن‌تر بود
برکت تنها واکسنی نبود که برای ساخت آن در ایران تلاش می‌شد، بلکه 5 واکسن دیگر نیز وجود داشتند، “پاستوکوک” مشترک میان انستیتوپاستور و کشور کوبا که به “سوبرانا” نیز معروف است؛ “کووپارس” که به “رازی” نیز معروف است، “فخراوک یا فخرا”، “اسپایکوژن” (مشترک با استرالیا) و “نوراواک” (که از طریق یکی از سازمان‌های وابسته به سپاه پاسداران ایران اجرا می‌شود).
پس از آنکه آزمایش‌های ایران از طریق واکسن برکت به دستاورد مطلوب رسید، نتایج شکست احتکار و محاصره آشکار شد؛ تعداد دوزهایی که قبل از آغاز این آزمایش‌ها از خارج وارد می‌شد 6.8 میلیون بود و پس از 3 ماه از تولید و لغو برخی تحریم‌ها برای واردات به دلیل ترس از فروش واکسن به 51.4 میلیون دوز رسید یعنی سرعت واردات 12.5 برابر افزایش یافت و قیمت هر دوز واکسن از 15.5 به 8 یورو کاهش داشت”.
نظرسنجی‌ها نشان از اعتماد 74 درصد ایرانی‌ها به واکسن‌های ایرانی به ویژه واکسن برکت دارد. وزیر بهداشت ایران اعلام کرد که طی 4 ماه 112 میلیون دوز واکسن تزریق شده است. در یک روز یک میلیون و 650 هزار دوز واکسن تزریق شد که با توجه به سرعت و تعداد جمعیت یک رکورد جهانی است و سازمان بهداشت جهانی با ما تماس گرفت و از این میزان واکسیناسیون در ایران شگفت زده شد.
در پایان گزارش آمده است که ایران در دوره شیوع کرونا، توانایی‌های داخلی و تحریمهای آمریکا و خود همه گیری را به چالش کشید و ثابت کرد که اراده ایرانی‌ها قادر به شکست انحصار و موانع غربی است”.
