خزر به آبهای آزاد راه ندارد و تنها راه تغذیه آن ریزش‌های جوی، چشمه‌سارها و رودها است. بنابراین دستکاری و انتقال آب آن به خارج از حوزه خیلی سریع این پهنه آبی بسته را با مرگ مواجه می‌کند.
به گزارش صدانیوز،یک استاد دانشگاه با بیان اینکه حق نداریم کویر را گسترش دهیم، گفت: انتقال آب از خزر موجب آبادنی سمنان و هیچ جای دیگر نخواهد شد، این دریاچه امانتی است که باید برای آیندگان حفظ شود.
خدیجه گلین‌مقدم ، درباره انتقال آب خزر به سمنان اظهار داشت: طرح انتقال آب خزر به فلات مرکزی ایران طرحی است ضد محیط زیست و ضد توسعه پایدار. اجرای این طرح خطرات جدی در ابعاد مختلف برای کشور ایجاد می‌کند، خزر که یک دریاچه باستانی محصور در خشکی است پس نباید آب آن منتقل شود تا امنیت ملی کشور به خطر نیفتد. وی افزود: اینکه مسیر انتقال از کدام طرف باشد، یا پساب و نمک حاصل از شیرین سازی را کجا بریزیم و مواردی از این دست، بحث‌های انحرافی است، چرا که طرح انتقال آب از اساس غلط است و مطالعه بر روی آن نیز فقط هزینه‌های کشور را بالا می‌برد.
تکرار خاموشی دریاچه‌ها
این جغرافی‌دان تصریح کرد: خزر به آبهای آزاد راه ندارد و تنها راه تغذیه آن ریزش‌های جوی، چشمه‌سارها و رودها است. بنابراین دستکاری و انتقال آب آن به خارج از حوزه خیلی سریع این پهنه آبی بسته را با مرگ مواجه می‌کند. اساسا دریاچه‌ها به دلیل محدودیت آبی در برابر دخالت‌های انسانی خیلی زود عکس‌العمل نشان داده و خاموش می‌شوند. به عنوان مثال دریاچه ارومیه فقط به خاطر دخالت‌های انسانی نابود و اینک عبرتی برای کل دنیا شده است. ساخت ده‌ها سد و یا ایجاد راه میانبر بر روی یک دریاچه چه معنایی دارد؟ آنقدر به این دریاچه ستم شده است که اگر بارندگی‌های اوایل سال ۹۸ نبود طوفان نمک کل منطقه را در برمی‌گرفت. مثال دیگر دریاچه آرال است که به سرنوشت محتوم مرگ دچار شده است. اگر خزر هم دستکاری شود به زودی اثری از آن باقی نخواهد ماند.
آژیر خطر برای آوارگی میلیون‌ها نفر
وی با بیان اینکه انتقال آب خزر به فلات مرکزی ضد توسعه پایدار است، خاطرنشان کرد: دریاچه خزر به خودی خود دچار مشکل است. یکی از مشکلات آن پسروی آب دریاست که در سواحل ایران کاملا مشهود است. این کم شدگی آب در شمال دریاچه بسیار مشهودتر است. در سمت شمال عمق آب به حدود ۵ متر، در تالاب انزلی عمق آب در برخی نقاط به ۳۰ سانتی‌متر رسیده است. خلیج گرگان هم خشک شده است. مشکل دیگر این دریاچه آلودگی‌های آن است. انواع آلودگی نفتی از سوی روسیه و آذربایجان تهدید جدی برای این پهنه بسته آبی است، به علاوه زه‌آبهای صنعتی، فاضلاب‌های خانگی و بیمارستانی نیز بدون تصفیه وارد این دریاچه می‌شوند. همچنین شیرآبه زباله‌ها، کود و سموم شیمایی که در کشاوزی مصرف می‌شود. این دریاچه را به زودی با بحران جدی‌تری روبرو خواهد کرد.
تولد یک دریاچه نمک در شمال ایران
این استاد دانشگاه در ادامه با تاکید بر اینکه طرح انتقال آب از خزر فاقد پیوست زیست محیطی و اجتماعی است، گفت: انتقال سالانه ۲۰۰ میلیون متر مکعب آب شیرین شده به فلات مرکزی (فعلا سمنان) که برای نمک‌زدایی این مقدار آب باید بیش از دو برابر حجم آب شیرین تولید شده، آب شور دریاچه با درجه شوری ۱۲ تا ۱۳ گرم در لیتر وارد کارخانه آب شیرین کن شود. بازگشت میلیون‌ها تن نمک، پساب لجنی و گرما مرگ اکوسیستم دریایی را درپی خواهد داشت. تخریب حدود ۱۰۰ هکتار جنگل با ۳۰ هزار درخت بومی با ژنتیک منحصر به فرد، ۱۴۳ هکتار باغ و شالیزار، تخریب و نابودی زیستگاه جانوران و تنوع زیستی، فرسایش خاک و از دست رفتن میلیون‌ها تن خاک حاصلخیز شمال کشور از آسیب‌های زیست محیطی این طرح در مبدا به شمار می‌رود. به طوری که کمیته فنی منابع طبیعی اعلام کرد که طرح انتقال آب خزر به فلات مرکزی بزرگترین تخریب منابع طبیعی کشور به شمار می‌رود.
طرحی خلاف کنوانسیون‌های بین‌المللی
وی با بیان اینکه طرح انتقال آب از خزر فاقد مطالعات توان‌سنجی اکولوژیکی، راه‌های جایگزین و مطالعات اجتماعی است، یادآور شد: این طرح بسیار گران است و هیچگونه توجیه اقتصادی ندارد. بنا به گفته معاونت دریایی سازمان محیط زیست قیمت هر متر مکعب آب ۱۰۰ هزار تومان است. قطر لوله‌های در نظر گرفته شده ۲ متر است. این لوله‌ها به طول ۵۰۰ کیلومتر باید نصب شود.
