آزادی اساس پیشرفت انسان و جامعه است

به نقل ازصدانیوز،روز گذشته در اتاق بازرگانی ایران نکوداشت مهندس محسن خلیلی رییس هیات مدیره انجمن مدیران صنایع و از صنعتگران قدیمی و اصیل ایران و مالک برندبوتان با حضور فعالان صنعتی و اقتصادی برگزار شد. در این مراسم اسحاق جهانگیری و محمد نهاوندیان معاون اول و معاون اقتصادی رییس جمهور سخنرانی کردند . محسن خلیلی نیز دراین مراسم برخی مسایل رادرباره دیدگاه و آرزوها و خواسته های خود و نیز کارنامه اش را به طور خلاصه بیان کرد. آنچه می خوانید متن سخنان محسن خلیلی است:

مهمترین اصل به گمانم ” آزادی ” است. آزادی در مقابل  ” بردگی ” قرار دارد. شخص آزاد کسی است که می تواند اراده خود را بر جان و مالش اعمال کند. آزادی  ، نبودن مانع است برای  پرورش استعدادها و پیگیری سعادت خود و جامعه  که این همه از طریق تحقق دمکراسی و تامین حقوق شهروندی در روندی آرام و تدریجی و با تلاش و خرد جمعی ممکن  می شود.  اما بعد دیگر آزادی که در تقابل با ” بردگی ” قرار میگیرد ،  امکان اعمال اراده انسان  بر مال خود است که این نیز دارای دو رکن اساسی است : ” مالکیت خصوصی  ” و  “آزادی مبادله  ” . بدون این دو اختیار و آزادی  ، رشد و توسعه ای در جوامع  اتفاق نمی افتد و خلق ثروتی آنچنانکه شایسته است صورت نمی گیرد که بتوان آن را توزیع  و امکان زندگی سالم و شرافتمندانه را برای آحاد جامعه فراهم کرد.  تامین این دو وجه آزادی و امکان اعمال اراده بر جان ومال  ، بستری را فراهم می کند تا به گمانم عالی ترین شکل توسعه یعنی توسعه صنعتی امکان تحقق بیابد و در روند حرکت خود  ، بنیان هایی را در قالب نهادها و تشکل های مدنی و صنفی برای فعالیتی جمعی ، خردمندانه و معطوف به تامین منافع فردی در پرتو منافع ملی سامان دهد.این اهداف آرمانی  که خدمت حضار محترم و گرامی به اختصار عرض شد ، در گذرعمر و بصورت غریزی در ارادتمند  شکل گرفت و من امروز را که در خدمتتان می باشم  ، ساخت.

فارغ التحصیلی ام از سال ۱۳۳۲ از دانشکده فنی تهران مواجه با ۲۸ مرداد و کودتا علیه دولت ملی مرحوم دکترمحمد مصدق بود. به چشم خود ناظر غارت منزل آن مرحوم بودم. غارت منزل عزیزی که با ملی کردن صنعت نفت ما را از استعمار دولت انگلستان نجات داد و درآمد نفت را از آن میهنمان نمود. من به چشم خود ناظر بودم که توده فقیر و بی فرهنگ با دریافت مقدار ناقابلی پول چگونه دست به تخریب و تاراج اموال منجی خود می زنند و آرزوی میهن پرستان دلسوز را بر باد می دهند.مستاصل و گریان و مایوس به سبب تعطیلی شهر ،  پای پیاده راه شمیران  ، منزلمان را در پیش گرفتم . با خود می اندیشیدم که برای رهایی از جهل و نجات میهن راه چاره ،  صنعتی نمودن و اشاعه فرهنگ آن و استغنای عمومی می باشد. لذا مصمم و بی امان راه خود را پیش گرفتم .به پیشنهاد پدر و در خدمت او و استعانت تدریجی برادران و خواهر ،  پس از پایان  تحصیلات و مطالعات جهانی و  با یاری همکاران صاحب خلاقیت و وفاداری همچون همشاگردیم مرحوم دکتر عباس چمران و دیگر  فداکارانی مانند شهید تندگویان  ، فعالیت صنعتی- خدماتی استفاده از گاز مایع را در نیازمندیهای خانگی و تجاری شروع نمودیم و پیشگام اشاعه فرهنگ استفاده از گاز در نیازمندیهای عمومی بودیم . آشپزخانه های دودزده هیزم سوز خارج از محیط زندگی عمومی را به صورتی نظیف و کنونی بخشی از محل زندگی مردم کشور نمودیم . در زندگی خانم های خانه دار میهن ،  تحولی عظیم ایجاد و متدرجاً ساخت تمامی نیازمندیهای گاز سوز و نقل و انتقالات گاز مایع را در کشور  فراهم نمودیم تا آنکه در سال ۱۳۴۸ شرکت ملی گاز ایران( دولتی ) شروع به کار کرد. ما براه خود ادامه دادیم و بتدریج هفتاد واحد صنعتی در گاز مایع با اشتغالزایی ۳۰ هزار نفر تاسیس شد. اکنون گاز طبیعی متجاوز از ۷۰درصد انرژی مورد نیاز کشور را تامین می نماید  و این امر سبب شد فرهنگ مصرف گاز با استاندارد جهانی در کشور ایجاد و زمینه مناسبی برای مصرف گاز طبیعی فراهم شود. ساخت لوازم خانگی  را شروع و انجمن صنایع لوازم خانگی را تاسیس نمودیم  که در این صنعت وسیع ۲۰۰ شرکت سازنده نیازمندیهای کشور را تامین می نمایند که شرح خدمات صنعتی این بخش  خود مقوله مفصل دیگری است.همچنین است تاسیس سندیکای توزیع کنندگان گاز مایع  ایران ، انجمن مدیران صنایع  ، کنفدراسیون صنعت ایران  و… که تمامی فعالیت های تشکل های برشمرده  شده و طرحها و پژوهش ها و گزارش های آنها که متجاوز از صدها هزار ساعت – نفر کار کارشناسی است درخدمت اشاعه فرهنگ صنعتی و صنعتی نمودن کشور بوده است.در واقع تلاش های پیگیرانه فوق علاوه بر جهات مختلف در حوزه خیر و منفعت عمومی همچنین  در جهت ارشاد و هدایت وتوسعه فرهنگ صنعتی بوده و پیوسته سعی شده تا دولت ها با بخش خصوصی کشور همراه و همداستان شوند و اصول  “حاکمیت خوب ” در دولت ها اجرایی و دولتها متعهد به بخش خصوصی کشور شوند و آرمان هایی که در اول عرایض عنوان نمودم محقق گردد.در میان فعالیت های تشکل گرایی خود همچنین  این افتخار را داشته ام که همکار و خدمتگزار  چهل ساله اتاق بازرگانی باشم. پیوسته در طول این حدود چهار دهه ، عضو هیات نمایندگان اتاق ایران و تهران بوده ام و بهترین تعاملات فکری را در حوزههای مختلف اقتصادی و صنعتی با این اتاق ها داشته ام. گفتنی است که انجمن مدیران صنایع در طی ۲۴ سال اول بعد از انقلاب اسلامی از طریق اینجانب و همکارانم ،  با تمام قوا از طریق  فعالیت های کارشناسی در خدمت اتاق ایران بوده اند که این به سهم خود بحر کشافی دارد. نهایت آنکه من نیز اسبی از ارابه صنعتی کردن کشور می باشم. راه مقدسی  که هفتاد سال است ادامه می دهم و در این سال های سالخوردگی آرزویی جز تداوم این راه و تحقق آرمان هایی که در ابتدای عرایض تقدیم داشتم و به گمانم آرزوی همه ما فعالان و تلاشگران عرصه اقتصاد و صنعت میهن است ندارم  :آزادی و  رفاه مردم  و خیر عمومی و  توسعه و پیشرفت  میهن از مسیر توسعه صنعتی و تشکل گرایی.