برچسب: اردوغان

ائتلاف ملت در توضیح اهداف خود هیچ اشاره‌ای به آمریکا نکرده است. این احتمالاً به این دلیل است که ترک‌ها از دیرباز نسبت به سیاست خارجه ایالات متحده بدبین بوده‌اند. این مسئله‌ایست که سیاستمداران ترکیه از جمله قلیچداراوغلو هم به آن پرداخته و دامن زده‌اند، زیرا برایشان منافع سیاسی دارد. آنها ممکن است در پشت پرده با نمایندگان آمریکا برخورد خوبی داشته باشند، اما ترجیح می‌دهند در انظار عمومی از واشنگتن بد بگویند.

وضعیت اقتصاد ترکیه در طول سه سال گذشته به‌ شدت دچار بحران شده است. هزینه‌های زندگی به ‌شدت افزایش پیدا کرده‌، ارزش پول ملی ترکیه به‌ شدت کاهش یافته و تورم این کشور به بیش از ۵۰ درصد رسیده است. به همین دلیل هم هفته پیش، زمانی که رجب طیب اردوغان رسما کارزار انتخاباتی خود را آغاز کرد، شعارهای اقتصادی را در صدر برنامه‌هایش قرار داد.

کریدور زنگزور یک تهدید جدی نه‌تنها برای موقعیت ژئوپلیتیک ایران بلکه تهدیدی برای تمامیت ارضی کشور هم هست؛ زیرا وسوسه و اهداف پشت پرده‌ای که در ورای این کریدور مانند ایده توسعه‌طلبانه «جهان ترک» دیده می‌شود، زنگ هشدار مهمی برای ایران است. در چنین شرایطی ایران هم اگر با انعطاف بیشتری در روابط خارجی خود با غرب و شرق رفتار کند می‌تواند رفتار‌های تهاجمی رقبا را کنترل کند. ایران و ترکیه روابطی مبتنی بر رقابت و همکاری دارند که اگرچه هیچ‌گونه تنش مرزی با یکدیگر ندارند؛ ولی به‌خاطر اینکه حوزه نفوذ مشترک دارند رقابت آن‌ها در بسیاری مواقع تنش‌زا می‌شود.

با افزایش تلفات پس از زمین لرزه های ویرانگر در ترکیه، خطر سیاسی برای رهبر این کشور نیز افزایش یافته است. سیاستمداران اپوزیسیون آشکارا رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه را به خاطر اینکه این کشور برای فاجعه آماده نبود و همچنین به خاطر تلاش کند امدادرسانی که به گفته آنها اوضاع را وخیم تر کرده است، مقصر می دانند.

براي دمشق، موقعيت قدرتمند تركيه در برابر روسيه پس از جنگ اوكراين يك مشكل بزرگ است. آنكارا اكنون انگيزه‌اي براي خروج نيروهايش از مناطق تحت كنترل خود در سوريه ندارد. در سال 2020، زماني كه تركيه پيشروي ارتش سوريه را به سمت مناطق تحت اختيار شورشي‌ها در ادلب متوقف كرد، روسيه در كشتن سربازان تركيه با يك بمباران سريع ترديد نكرد.

عملیات نظامی ترکیه در سوریه در راستای منافع روسیه نیست. حملات آنکارا بحران اقتصادی و انسانی کنونی در سوریه را تشدید می کند، تهدیدات تروریسم را افزایش می دهد و احتمال دستیابی به یک سازش دیپلماتیک یا راه حل سیاسی در مناقشه سوریه را کاهش می دهد.

انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۳ بر سر سیاست، اقتصاد و مذهب مبارزه خواهد کرد. اگر اردوغان پیروز شود، پس از مصطفی کمال آتاتورک، خود را به عنوان دومین بنیانگذار ترکیه معرفی خواهد کرد. اگر او شکست بخورد، متحدان سیاسی، تجاری و مذهبی او با خطر حذف مواجه خواهند شد.

«مصطفی سنتوپ» رئیس پارلمان ترکیه روز چهارشنبه در جمع رسانه ها اعلام کرد: «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه به دلیل تلاش هاییکه برای حل بحران اوکراین صورت داد، نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شده است.

رهبران مدرن ترکیه به‌دنبال ایجاد یک دولت بزرگتر ترکیه هستند. حزب جمهوری‌خواه خلق (CHP) که توسط پدر بنیانگذار ترکیه، مصطفی کمال‌آتاتورک تأسیس شد، رهبری این پروژه را برعهده گرفت. اخیراً، رئیس‌جمهور ترکیه، رجب‌طیب‌اردوغان پس از اینکه حزب عدالت و توسعه (AKP) قدرت را در سال 2002 به دست گرفت، حامی اصلی این ایده شد. تمرکز او بر احیای پان‌تورانیسم و آمیختن آن با نئوعثمانی‌گرایی بود؛ مفهومی که البته آتاتورک آن را کنار گذاشته بود.

اردوغان در صفحه توییتر خود نوشت: "من به پوتین پیشنهاد دادم دیدار رهبران فدراسیون روسیه، ترکیه و سوریه برگزار شود و او این نسبت به این ابتکار واکنش مثبت نشان داد. این آغاز یک سری مذاکرات خواهد بود".

رجب طیب اردوغان با اشاره به این که در سال جاری شبکه‌های دیجیتالی تی‌آرتی آلمانی و روسی راه اندازی شده و در سال آینده نیز شبکه‌های فارسی و اسپانیایی فعالیت خود را آغاز خواهند کرد، گفت: هدف ما این است که سخنگوی خیر، حقیقت و حقانیت در سراسر جهان باشیم.

«در حالی که عملیات هوایی ما بدون وقفه ادامه دارد، در مناسب‌ترین زمان عملیات زمینی را نیز علیه تروریست‌ها آغاز خواهیم کرد. روزی که آن تونل‌های بتنی که تروریست‌ها به داخل آنها پناه می‌برند و خود را در امان احساس می‌کنند، تبدیل به قبور خواهد شد، نزدیک است».

موضع آنکارا بین روسیه و غرب بیانگر تصور اردوغان از ترکیه به عنوان یک بازیگر اجتناب ناپذیر قدرت (اگر نه یک قدرت بزرگ) در گذار به دنیای چند قطبی است. جاه طلبی‌های اردوغان که پیشینه آن به سال‌ها پیش باز می‌گردد با ترکیبی التقاطی از ایدئولوژی‌ها همراه بوده و با حمله روسیه به اوکراین در تاریخ ۲۴ فوریه ایجاد نشد. در عوض، جنگ روسیه و اوکراین فضای ژئوپولیتیک مساعدی را برای آنکارا فراهم ساخت تا سیاست خارجی موثر چند جانبه‌ای را دنبال کند.

آنکارا و تل‌آویو در حال مذاکره برای انتقال گاز به اتحادیه اروپا هستند و قرار است مقام‌های دو طرف در ماه اکتبر نشستی در این باره برگزار کنند.

چرخش بزرگ اردوغان در مسیر کاهش تنش‌ها با بازیگران مختلف در یک سال و نیم گذشته، این پرسش را مطرح کرده که چرا او چنین راهبردی را در پیش گرفته و چه اهدافی را در سر می‌پروراند؟ در پرداختن به این موضوع در ابتدای امر وضعیت بیمارگونه این روز‌های اقتصاد ترکیه را می‌توان به عنوان مهم‌ترین محرک مورد توجه قرار داد.