روی کار آمدن دولت جدید ایتالیا حاصل ائتلاف احزاب دست راستی در ایتالیاست. این نخستین بار بعد از جنگ جهانی دوم است که راستگراها به وضوح در آستانه به دست گرفتن قدرت قرار گرفته اند. اما انتخاب جورجا ملونی به نخست وزیری ایتالیا، بسیاری را در اروپا آشفته کرده است. آنها معتقدند که ایتالیا با حضور چنین چهره‌ای در قدرت می تواند برای اینده اروپا یک خطر قوی باشد. در عین حال برخی از کارشناسان هم نظر دیگری دارند و نگرانی اروپایی ها را بی مورد می شمارند.
به گزارش نباءخبر،یک کارشناس مسائل اروپا در گفتگویی با خبرآنلاین گفت: به قدرت رسیدن ملونی در ایتالیا بیانگر فرهنگ سیاسی عصر جدید در ایتالیاست که بخاطر بی اعتمادی نسبت به احزاب و دولتمردان سنتی رای خود را به نسل نو و حزب نوپای اخوان داده اند؛ زیرا ملونی فرزند همان تمدن است که حرف دل مردم را می زند، از رویه جاری سیاست ائتلافی پیروی کرده و از استقلال رای اروپایی بر مبنای واقع بینی از منظر اروپایی حمایت می کند.
جورجا ملونی سیاستمدار ایتالیایی، اولین نخست وزیر زن در ایتالیا خواهد بود. روی کار آمدن او حاصل ائتلاف احزاب دست راستی در ایتالیاست. این نخستین بار بعد از جنگ جهانی دوم است که راستگراها به وضوح در آستانه به دست گرفتن قدرت قرار گرفته اند. اما انتخاب جورجا ملونی به نخست وزیری ایتالیا، بسیاری را در اروپا آشفته کرده است. آنها معتقدند که ایتالیا با حضور چنین چهره‌ای در قدرت می تواند برای اینده اروپا یک خطر قوی باشد. در عین حال برخی از کارشناسان هم نظر دیگری دارند و نگرانی اروپایی ها را بی مورد می شمارند.
محمود محمدی کارشناس اروپا، مدیترانه، در مورد به قدرت رسیدن خانم جورجیا ملونی در ایتالیا معتقد است: به قدرت رسیدن حزب اخوان ایتالیایی، یک فرصت استثنایی برای تحول در سیاست اروپایی، مدیترانه ای و خاورمیانه ای خواهد بود.
او با اشاره به پیشینه تاریخی تمدنی ایتالیا که هم از پیشگامان اتحادیه اروپا وهم حلقه وصل مدیترانه ای خاورمیانه ای بین ادیان وتمدن های شرق و غرب بوده، برآمدن خانم ملونی در ایتالیا را مثبت ارزیابی می کند و امیدوار است سیاست خارجی ایران جایگاه ایتالیا ونقش دولت جدید در تحولات پیش رو را مورد باز شناسی قرار دهد.
محمدی که دانش آموخته ایتالیا در مطالعات اروپایی است می گوید: اصیل ترین ساختار حکومتی در جهان در عهد عتیق را متعلق به ایتالیا می داند و رم باستان را پدر حقوق و سیاست و سنای رم را ترجمان عبور از امپراطوری به دموکراسی دانسته و معتقد است تاریخ سیاسی معاصر ایتالیا نیز با پیشگامانی نظیر دگاسپری برای اتحاد اروپا و جولیو آندره اوتی برای پیوند همکاری مدیترانه، خاورمیانه این کشور را از سایر کشورهای قاره اروپا و آمریکا متمایز می کند و ایتالیا را به لحاظ اندیشه سیاسی و نهادهای مدنی و روابط خارجی، یکی از دمکراتیک ترین کشور در قلمرو ملی و بی تنش ترین کشور بلکه خوشنام ترین در روابط خارجی می داند و می افزاید: موقعیت تاریخی، تمدنی و ژیوپلیتیک ایتالیا و یکپارچگی مدیترانه، خاورمیانه در تمدن سازی و امنیت موجب فرهنگ تفاهم و دوستی میان ملت ایتالیا و سایر فرهنگ ها، تمدن ها و ادیان شده است.
برای اولین بار پس از جنگ جهانی دوم؛ راست افراطی در ایتالیا به قدرت رسید
ارتباط پیشینه تاریخی با حزب نوپای راست اخوان ایتالیایی و سیاست خانم ملونی برای آینده ایتالیا و روابط خارجی این کشور تاثیرگذار است. درست است که این حزب نوپاست اما علاوه بر پیشینه تمدنی عتیق و تاریخ سیاسی معاصر، برآمده از یک جنبش اجتماعی بین جنگ اول و دوم است که برای اقتدار ایتالیا نظام پادشاهی را سرنگون و جمهوری را بنا نهاد و با پشتیبانی دهقانان و کارگران ایتالیای ضعیف را با سیاست های پوپولیستی موسولینی هم در داخل قوی کرد و هم به رقابت استعماری با سایر کشورهای اروپایی پرداخت، اما بنیان های دموکراسی در ایتالیا که فعالیت احزاب با مرامنامه های مختلف در چارچوب قانون جمهوری را تضمین می کند موجب حضور جریانات مختلف سیاسی در مجلس و دولت های ائتلافی گردیده و به قدرت رسیدن خانم ملونی بیانگر فرهنگ سیاسی عصر جدید در ایتالیاست که بخاطر بی اعتمادی نسبت به احزاب و دولتمردان سنتی رای خود را به نسل نو و حزب نوپای اخوان داده اند زیرا خانم ملونی فرزند همان تمدن است که حرف دل مردم را می زند، از رویه جاری سیاست ائتلافی پیروی می کند و از استقلال رای اروپایی بر مبنای واقع بینی از منظر اروپایی حمایت می کند.
محمدی در مورد برخی انتقادات کشورهای اروپایی نظیر آلمان و فرانسه از روی کارآمدن راستگرایانی چون خانم ملونی می گوید: اگر ملونی پرقدرت بماند به سان مرکل آینده ایتالیا به لحاظ تحول در ایتالیا و اروپا خواهد شد لیکن در مورد فرانسه متفاوت است زیرا دولت مکرون نگران برآمدن رقیب راست سر سخت خود خانم مارین لوپن در آینده و موج راست در اروپا هست چون خانم لوپن در رقابت سخت با مکرون ۴۰/آرا مردم فرانسه را کسب کرد و انتخابات را به دور دوم کشاند. از طرفی یک همسویی سیاسی بین خانم ملونی و لوپن در روابط خارجی متوازن بین روسیه و آمریکاست که آلمان نیز با آن مخالف نیست زیرا ائتلاف حزب «ایتالیای قوی» و لگا وواخوان در مسیر ایجاد مثلث متساوی الساقینی بین اروپا، امریکا، روسیه خواهند بود تا اروپای جدید متوازن کننده سیاست قدرت ها در مناسبات و مجامع بین الملل باشد که البته بستگی به انتخابات آتی و ترکیب پارلمان اروپا نیز دارد.
سخنگوی اسبق وزارت خارجه در رابطه با تاثیر رویکرد مدیترانه ای، خاورمیانه ای دولت جدید ایتالیا بر روابط ایران معتقد است: ایران و ایتالیا پیشینه روابط دیرینه دارند و در دوران جنگ تحمیلی نیز ایتالیا تنها کشور اروپایی بود که در ایران ماند و پروژه فولاد مبارکه و اسکله شهید رجایی را تمام کرد و بعد از اشغال کویت توسط صدام نیز طرح همکاری امنیتی خاورمیانه، مدیترانه با محوریت ایران را پیشنهاد کرد و در مورد انتقال گاز ایران به اروپا صحبت شد، اکنون جایگاه ایران در منطقه ارتقاء یافته و برای ثبات در منطقه خاورمیانه و مدیترانه می تواند نقش ایفا کند و ایتالیا تنها کشور اروپایی با مناسبات خوب با کشورهایی چون تونس و الجزایر است که می توان روی همکاری های بی تنش خاورمیانه، مدیترانه حساب کرد. مشروط بر این که دولتمردان ما در برآورد خود دچار اشتباه محاسبه نشوند و از فرصت های موجود استفاده کنند. زیرا برخی ایتالیا را کشور دولت های ضعیف و بی ثبات تلقی می کنند در حالیکه عمر دولت ها در ایتالیا بر اساس کارکرد و کارامدی آنان تعیین می شود و همین امر نیز موجب پیشرفت ایتالیا شده زیرا ایتالیا را در جایگاه جی ۷، هفت کشور برتر صنعتی قرارداده و بی تنش ترین روابط را با جهان دارد. چرا وزارت خارجه تحلیل به موقع از به قدرت رسیدن ملونی نداشته و حتی معمولی ترین عرف دیپلماتیک یعنی پیروزی ایشان را قبل از انتقاد او از آزادی در ایران را تبریک نگفته.
محمدی حتی بر تلویزیون ایران نیز خرده می گیرد که در تحلیل و خبر از خط تبلیغاتی رسانه های فرانسه پیروی کرده و دولت جدید ایتالیا را راست افراطی نامیده در حالیکه این مفاهیم از منظر حزب اخوان بی معناست همانطور که راست افراطی نامیدن ما در غرب از منظر ما بی معناست.
وی در پایان گفت: ایران با نفوذ منطقه ای و محور تعادل سه قاره اروپا آسیا و آفریقا بودن باید تمرکز بیشتری بر ژئوپلیتیک مدیترانه خاورمیانه داشته باشد و همکاری های جدیدی در شرق و غرب مدیترانه را رقم بزند.
