برچسب: سرمایه گذاری

(PWC) PriceWaterhouseCoopers اخیراً در گزارشی تخمین می‌زند که خاورمیانه ۲ درصد از کل مزایای جهانی هوش مصنوعی را (معادل ۳۲۰ میلیارد دلار) در سال ۲۰۳۰ به دست آورد که، من حیث المجموع، عربستان سعودی بیشترین سهم را خواهد داشت و انتظار می‌رود در سال ۲۰۳۰ بیش از ۱۳۵ میلیارد دلار به اقتصاد این کشور کمک کند و این رقم معادل ۱۲. ۴ درصد از تولید ناخالص داخلی آن کشور است. PwC گزارش می‌دهد که به نسبت، امارات متحده عربی با حدود ۱۴ درصد از تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۳۰ یا حدود ۹۶ میلیارد دلار بیشترین تأثیر را خواهد دید.

امارات متحده عربی به‌طور فزاینده‌ای توانسته موقعیت خود را عمدتا به دلیل سیاست‌های مالیاتی مطلوب، موقعیت استراتژیک، زیرساخت‌های کلاس جهانی و موارد دیگر به‌عنوان یک پناهگاه امن برای افراد باارزش خالص بالا در سطح جهان مستحکم کند.این کشور عربی همچنین ویزای طلایی را باهدف جذب استعدادها برای اقامت در امارات ارائه می‌دهد.براساس این گزارش، این ویزا باهدف ارائه اقامت طولانی‌مدت برای سرمایه‌گذاران خارجی، کارآفرینان، و افراد بااستعداد ازجمله متخصصان، دانشجویان و محققانی است که سرمایه‌گذاری قابل‌توجهی در کشور انجام می‌دهند ایجادشده است.

تا سال‌ 2040 پیش‌بینی می‌شود چینی‌ها 22‌درصد از نفت جهان را مصرف کنند. در حال‌حاضر اتحادیه اروپا سهم 16‌درصدی از مصرف نفت جهان دارد که به‌خاطر گسترش استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر به 12‌درصد خواهد رسید. سهم آمریکا 18‌درصد است که به 14‌درصد تقلیل پیدا خواهد کرد. سهم هند 3‌درصد است که تا سال 2040 به 9‌درصد افزایش پیدا خواهد کرد. آفریقا هم، اکنون سهم 1.5 تا 2‌درصدی در مصرف انرژی جهانی دارد که در سال‌های آتی 5‌درصد انرژی‌های جهان را در اختیار خواهد گرفت.

شبکه‌سازی مهم‌ترین ویژگی این جهان است؛ به‌خصوص برای کشورهایی که جغرافیا، ژئوپلیتیک، منابع کلیدی و نیروی انسانی و فیزیکی دارند.

متاسفانه اسناد توسعه‌ای نظیر برنامه هفتم و نیز استراتژی‌های توسعه صنعتی و تجاری کشور هنوز با ادبیات نوین اقتصادی عجین نشده‌اند و همچنان توسعه مبتنی بر طراحی مدل اقتصادی غیرنفتی ملاک تصمیم‌گیری سیاست‌گذاران قرار نگرفته است و اقتصاد ایران همچنان برپایه اتکای به نفت و گاز و مشتقات نفتی اداره می‌شود و حکمرانی جدید و هندسه نوین اقتصادی آغاز نشده است.

اصل نئوم براساس سطوحی از سرمایه‌گذاری خارجی ساخته‌شده است و حالا بعید به نظر می‌رسد که محقق شود؛ دراین‌بین، رقابت بین رقبای منطقه‌ای عربستان، مثل دبی و ابوظبی حسابی داغ شده است. چینی‌ها در برخی پروژه‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند؛ ولی این با آنچه در برنامه‌ریزی‌ها در نظر گرفته‌شده بود، فاصله زیادی دارد و جای کمبود سرمایه‌گذاری خارجی در عربستان برای تأمین مالی این پروژه عظیم کاملاً حس می‌شود.

رشد اقتصادی ما از سال 90 به بعد فاجعه بوده است. حالا در دو سه سال گذشته در اثر این‌که پیچ تحریم‌ها شل شده و سهم نفت در اقتصاد افزایش یافته، یک مقداری رشد اقتصادی بهبود پیدا کرده است. ولی پیش‌بینی بانک جهانی این است که در سال آینده به حداکثر دو درصد می‌رسیم و این خیلی برای کشوری مثل ما پایین است.

در سال ۲۰۱۲، چین ۹۵۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری مستقیم خارجی جذب کرده بود که برای رتبه ششم کافی است. تا سال ۲۰۲۲، مجموع چین به ۳.۸ تریلیون دلار رسیده بود، که گواهی بر جذابیت آن برای تجارت جهانی، حتی در مواجهه با چالش های نظارتی و تنش های ژئوپلیتیکی است.

چین با سرمایه گذاری بیش از ۳۸ میلیارد دلاری تا سال ۲۰۲۷ میلادی تقریبا ۹ درصد از کل سرمایه گذاری جهان بیش‌ترین سرمایه گذاری را در زمینه هوش مصنوعی خواهد داشت. در چین سرمایه گذاری در حوزه هوش مصنوعی عمدتا توسط دولت هدایت می‌شود اکرچه پلتفرم‌های حوزه فناروی متعلق به بخش خصوصی نیز در تعداد قابل توجهی در آن کشور وجود دارند.

مدیرعامل شرکت‌های تسلا و ایکس قصد دارد برای این پروژه یکصد هزار تراشه نیمه‌رسانا از شرکت انویدیا خریداری و برنامه دارد تا سال آینده آن را اجرایی کند.این برنامه‌ها در جلسه‌ای با سرمایه‌گذاران شرکت هوش مصنوعی ماسک به نام «ایکس اِی‌آی» در ماه جاری میلادی ارائه شده است.

صدها میلیارد دلاری که در این بخش سرمایه‌گذاری می‌شود به دیدگاه شی جین‌پینگ - رئیس‌جمهور چین - مربوط است که می‌خواهد کشورش در صنعت نیمه‌رساناها به خودکفایی برسد.این تعهد چین پس از اقدامات کنترل صادرات از سوی آمریکا در سال‌های اخیر، یک ضرورت تازه در دومین اقتصاد بزرگ جهان پیدا کرده است. ایالات متحده از این موضوع نگران است که چین می‌تواند با تراشه‌های بسیار پیشرفته، توانمندی‌های نظامی خود را تقویت کند.

به نظر می‌آید که بخش بزرگی از این وضعیت به خاطر بی اعتمادی است که دولت بین سرمایه گذاران ایجاد کرده است. این ذهنیت سرمایه گذاران نسبت به بازار عامل خیلی مهمی است. در بازاری که تا این اندازه حکومتی و دولتی است و حتی حرف‌های دولت مردان تاثیرگذار است چه برسد به عمل‌هایشان. البته این بی اعتمادی و فرار سرمایه به این دلیل نیست که آن‌ها مستقیما همین کار رو کنند، بلکه نتیجه اقدامات این بوده که سرمایه‌گذار ترجیح دهد به جای این که در بازار سرمایه باشد، برود در بازار‌های غیرمولدی مثل بازار مسکن یا بازار ارز که دولت نمی‌تواند در آن خیلی دست اندازی کند، سرمایه گذاری خود را انجام دهد.

اگر بخواهیم تا سال ۱۴۱۰ مقدار ۱/۷ درصد رشد اقتصادی داشته باشیم باید رشد ۴/۵ درصدی در سرمایه ‌گذاری ایجاد کنیم. که در 10 سال گذشته چنین تجربه ای را نداشته ایم. اگر بخواهیم رشد ۴/۳ درصد تولید را تجربه کنیم، باید شاهد رشد ۱۵ درصدی در سرمایه ‌گذاری سالانه باشیم. توجه به این نکته ضروری است که متوسط رشد سرمایه ‌گذاری ما در سال‌ های گذشته هیچوقت از ۷/۵ درصد بیشتر نشده که این هم میانگین اعدادی با نوسان بسیار بالا (از ۲۵ درصد تا ۱ درصد) است. برای حالتی که رشد ۵/۸ درصدی در تولید را انتظار داریم، باید رشد ۲۰ درصدی در سرمایه ‌گذاری داشته باشیم. در برنامه هفتم توسعه، رشد 8 درصدی در هر سال برای ایران پیش‌بینی شده است که نکته بسیار قابل تاملی ا‌ست.

استراتژی اصلی پکن سرمایه‌گذاری بر روابط با "جنوب جهانی" است که از طریق ابتکار یک تریلیون دلاری "کمربند و جاده" تقویت شده است. یک برنامه سرمایه‌گذاری که در سال 2013 شروع شد و بیش از 140 کشور در آسیا، آفریقا، آمریکای لاتین را شامل می‌شود.

الکترا، استارت آپ مورد حمایت بیل گیتس و آمازون، اولین کارخانه تولید فولاد خود را در ایالات متحده راه اندازی کرده است. کارخانه آزمایشی کلرادو با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر، فولاد تولید می‌کند.